Mahika ng Kamera: Ang Sinematograpiya at Disenyong Biswal ng Sineng I Do Bidoo Bidoo

          MAGALING at tunay na maituturing na bihasa na sa pagsasaayos ng kuwento, tunog at disenyong biswal ang mga Filipino. Patunay na nga ang pagkabuo ni Direk Chris Martinez ng isang pelikulang may mataas na kalidad ng sinematogropiya.

            

          Ano nga ba ang sining ng sinematograpiya ng isang pelikula? Ayon sa mga experto, ito ang elemento ng sine kung saan binibigyan ng halaga ang pag-iilaw at paggalaw ng mga kamera. Sa pelikulang I Doo Bidoo Bidoo, makikita ang husay ng pagrolyo ng kamera. Ang bawat eksena ay masusing nilapatan ng naakmang layo ng kamera sa kinukunan at posisyon at paggalaw ng kamera.

Pinagkuhanan: http://lifestyle.inquirer.net/64096/chris-martinez-says-i-do-bidoo-bidoo

            

       Dahil sa anyong musikal, komedya at drama ng pelikula, maraming teknik ang ginamit upang mapaglaruang mabuti ang ilaw, posisyon at galaw ng mga mata ng kamera. Halimbawa na lamang ay ang eksena kung saan kumakanta si Neil Coleta (Brent) habang mahimbing na natutulog ang matalik na kaibigan at lihim na iniibig na si Sam Concepcion (Rock). Ang eksena ay nagpapakita ng pighati at pagkabigo sa kanyang minamahal, puno ito ng sakit at panghihinayang kaya ang ginamit na layo ng kamera ay close-up shot. Ang close-up shot ay isang uri ng layo ng kamera kung saan higit na malapit ang pagkakakuha ng kamera sa eksena. Ito ay isang pamamaraan upang mas mabigyan ng tuon ang mga nakatagong emosyon. Sa pamamagitan ng pagpokus sa mukha ni Brent, partikular sa kanyang mga mata, mababasa at mas mararamdaman ang tunay at nakatagong damdamin. Para sa akin, ito’y tunay na epektibo dahil nasasariwa ko ang sakit na magmahal ng taong hindi maaring mapasa-iyo. Mapapansin din ang husay ng paglalaro ng posisyon ng kamera. Mula sa eye-level na posisyon ng kamera habang nakaupo pa sa kama si Brent ay maganda at malinis ang pagkakasalin nito sa high angle na posisyon ng kamera nang magsimula nang umindak sa kanyang awitin si Brent.  Mas nabigyan pang kulay at diin ang eksena dahil sa magandang paggalaw ng kamera na tinatawag na zoom. Dito ay nagkaroon ng paglapit at paglayo ng mismong lente ng kamera na mas nagbigay ng pakahulugan sa maselang eksena ng pag-amin ng isang lalaking may pusong babae sa kanyang sinisinta.

           

          Isa pa sa eksenang nakapukaw ng aking atensiyon ay ang pag-aayos ng mga magulang ni Tippy Dos Santos (Tracy) na sina Zsa Zsa Padilla (Elaine) at Gary Valenciano (Nick). Ayon sa daloy ng kwento, si Tracy ay bunga ng isang pre-marital sex na naging dahilan upang magpakasal sina Elaine at Nick. Sa unang bahagi ng kwento, matutunghayan ang pagkakaroon ng malungkot at malamig na pakikitungo sa pagitan ng mag-asawa. Sa bawat eksena na magkasama sila, sa una hanggang gitnang bahagi ng pelikula, ay mapapansing may pagkamadilim ang kuha ng mga eksena na nagpapahayag ng kalungkutan at pagsisisi mula sa dalawang karakter. Malungkot at puno ng pighati lalo na sa karakter ni Elaine. Sa bandang dulo ng pelikula, kung saan aalis patungong Amerika si Elaine, ay pinigilan ni Nick si Elaine sa kanyang pag-alis. Sa wakas ay ipinahiwatig ni Nick ang tunay na nararamadaman niya para kay Elaine. Upang mas mabigyang kulay ang eksena, ginamitan ito ng medium shot at kaunting close-up shot na nagpapakita sa mga karakter na sina Elaine at Nick sa gitna ng kanilang hacienda at mga trabahador. Lubos na naging magandang tulong ang malinis na paggalaw ng kamera sa pamamagitan ng pagtilt at pagzoom nito na sinabayan pa ng kahanga-hangang pagpoposisyon ng kamera mula low angle patungong eye-level. Damang-dama ko ang pagkatuwa at pag-uumapaw ng kaligayahan at pagmamahalan sa pagitan ng dalawang karakter.

Pinagkuhanan: http://www.interaksyon.com/entertainment/section/articles/page/24/

            

          Sa kabuuan ng pelikula, mahusay ang pagkakagawa ng sinematograpiya at disenyong biswal nito. Mahusay ang pagkakalapat ng iba’t ibang teknik sa pagkuha ng isang eksena na nagbigay-daan sa pagkakaroon nito ng mas makulay at mas makahulugang paglalarawan ng isang simpleng eksena. Dahil na rin siguro sa likas na ang kagandahan ng kwento ng pelikula at husay ng kalidad ng mga nagsipagganap, nabigyan ng hustisya ang mga kantang pinasikat ng APO sa mahabang dekada nila sa industriya. Maidadagdag rin ang angking husay at talento ni Direk Chris Martinez sa pagdirek at pagsulat ng scrip na naging kasangkapan niya upang makabuo ng isang musikal-drama na hinaluan ng komedya na pelikula. Sa aking palagay, malaki ang posibilidad na mapabilang ito sa mga hindi malilimutang pelikula ng dekada.

          

          Sa pagtatapos ng aking rebyu ay ibinibigay ko ang aking buong suporta sa pelikulang I Do Bidoo Bidoo. Ang pelikulang ito ay aking inirerekomendang mapanood ng kapwa ko estudyante sapagkat alam kong makakatulong ito sa pagmumulat ng isip at puso ng mga kabataan sa bagong henersayon sa ganda ng sining at pelikulang Filipino.